Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej w Starym Brusie

KL I -III
,, Raz Basia narysowała tramwaj. Tramwaj ten jest krzywy i koniecznie trzeba go poprawić.
– Zetrę gumką-powiada.
Szuka gumki, ale... Zapomniała jej widocznie wziąć z domu, bo gumki nie ma.”
*
,, Od czasu do czasu czatowałem w pobliżu wejścia, mając nadzieję, że nadarzy się sprzyjająca okazja do czmychnięcia na dwór. Świat zewnętrzny oglądałem dotąd jedynie z parapetu okna i tylko dwukrotnie byłem poza domem – raz przed garażem, drugi w ogródku- - zresztą bardzo
krótko i na dodatek w idiotycznej obrożny, w której wyglądałem jak-wybaczcie porównanie-jak pies.
*
,, - Jak to cały dzień? Zdumiałem się – Schronisko nie jest daleko! Młody uniósł brew i przyjrzał mi się dziwnym wzrokiem spod rozwichrzonej grzywy płowych włosów.”
Kl IV-VI
,, Tak więc pan Tumnus ponownie rozłożył parasol, podał Łucji ramię i pospiesznie wyszli z pieczary, nie dbając nawet o posprzątanie po podwieczorku. Tym razem droga nie przypominała już zupełnie miłego spaceru do pieczary fauna; przemykali się ukradkiem przez las, nie odzywając się do siebie, a pan Tumnus starał się wybierać najciemniejsze przejścia.”
*
,, Z sędzią nie było kłopotu . Wybraliśmy Ananiasza . Ananiasz jest pierwszym uczniem, nie lubimy go zanadto, ale ponieważ nosi okulary i nie można go bić, więc nadaje się w sam raz na sędziego.”
*
,, Na takich projektach i rozmowach zeszedł uszczęśliwionym dzieciom obiad. Stosunkowo najmniej zapału okazywała do zamierzonej podroży pani Olivier, której nie chciało się ruszyć z wygodnej willi w Port-Saidzie i która przestraszyła myśl zamieszkania przez kilka tygodni w namiocie, a zwłaszcza zamiar wycieczek na wielbłądach.”
KL VII- VIII
,, Widzisz, mój Boże! ja mam serce czyste,
A przysięgając nie złamię przysięgi...
Boże! ptaszęta u Twojej potęgi
Mogą uprosić o wiszeńkę czarną,
Jaskółkom w dziobek dajesz muszkę marną.”
*
,, Ty piszesz, że w liście mym poprzednim znać niepokój i smutek. Smutek musi być, bom ją znowu utracił, a niepokój jest dlatego, że coś się jednak zmieniło we mnie. Szczerze ci mówię, że nic przedziwniejszego mej naturze , jak ta nauka, a jednak od czasu, jakem się z nią zetknął, nie mogę się poznać.”

Jolanta Giemza
nauczyciel-bibliotekarz